CARRIE PILBY (NIEZNOŚNIE GENIALNA)

Na świecie istnieją przeróżne typy ludzi. Niektórzy są samotnikami,  nie lubiącymi się wyróżniać, czują się niepewnie w towarzystwie. Są też tacy, którzy za wszelką cenę chcą zwrócić na siebie uwagę: zachowaniem, strojem, czy najczęściej zwykłą głupotą. A jaka jest tytułowa Carrie Pilby?

Carrie Pilby nie jest zwykłą 19 latką, której w głowie są tylko romanse i zabawa. Ona od zawsze była inna, wyjątkowo zdolna, przez co udało jej się ukończyć studia na Harvardzie przedwcześnie. Ale czy to dało jej szczęście i dało lepsze życie? Dziewczyna jest wyjątkowo mało towarzyska, woli siedzieć w domu pod ciepłym kocem, przed telewizorem, czy z książkami. Szkoda jej czasu na spędzanie czasu z rozrywkowymi rówieśnikami i płytkimi facetami, którym chodzi tylko i wyłącznie o seks.Najbliższą jej osobą jest jej terapeuta Petrov, który spędza więcej czasu z dziewczyną niż jej ojciec. Jest odludkiem i dziwadłem, i dobrze! Petrov chcę pomóc zaklimatyzować się dziewczynie w nielubianym przez nią świecie i opracowuje dla niej plan. 

Oto on :

1. ZROBIĆ 10 rzeczy sprawiających radość.

2. ZOSTAĆ członkiem jakiejś organizacji lub klubu ( aby SPOTYKAĆ SIĘ z ludźmi)

3. Iść na randkę ( z naprawdę INTERESUJĄCYM chłopakiem).

4. Wyznać komuś ( Z WYJĄTKIEM własnego terapeuty), ile dla niej znaczy.

5. Bawić się w sylwestra ( w GRONIE ZNAJOMYCH)

Czy Carrie uda się zrealizować plan?

Jeśli tak... to jak wpłynie to na jej życie?

Gdy tylko dostałam tę książkę myślałam, że będę mieć do czynienia z nic nie wnoszącą do życia młodzieżówką. I jak bardzo się myliłam. "Carrie Pilby" jest książką, dzięki której mogłam wkraść się do umysłu 19 letniego geniusza, który nie radzi sobie w życiu tak dobrze jak na uczelni. To powieść poruszająca bardzo ważne, niekiedy bardzo trudne tematy takie jak seksualność, wiara, relacje międzyludzkie i używki. Jest przeprawą przez samotność, myśli i dylematy, z którymi musi zmierzyć się bohaterka.

Jeżeli zamiarem autorki było wykreowanie postaci, której nie możemy do końca określić czy darzymy ją sympatią, czy może jednak nie, to udało się. Nie polubiłam Carrie, jest dla mnie osobą inteligentną, ale przy tym dość przemądrzałą. Nie wiem, czy tylko ja odniosłam takie wrażenie. Mimo braku ogromnej sympatii nadal chciałam czytać o jej życiu, intrygowało mnie.

O postaciach drugoplanowych nie wiemy zbyt wiele, a przez książkę przewinęło ich się kilka. Każda z nich była wyjątkowa, czasem nieświadomie dawała lekcję życia młodziutkiej Carrie.


Książka, mimo iż porusza trudne tematy, jest w niej wiele przemyśleń to czyta się ją naprawdę lekko i szybko. Opowieść o trudach dorastania jest naprawdę zabawna, przedstawiona z nutą pikanterii. Może dlatego pochłonęłam ją w jeden wieczór? 

Jeżeli chcecie sprawdzić, czy życie samotnika jest naprawdę nudne - to książka dla Was.

Jeżeli chcecie dowiedzieć się, czy łatwo dorastać będąc geniuszem - to  książka dla Was. 

Jeżeli chcecie dowiedzieć się, czy łatwo jest szukać miłości i przyjaźni - to książka dla Was.

Jeżeli myślicie, że wiedza jest wszystkim -  to książka dla Was.

Za możliwość lektury dziękuję