"Szczerze ufam, że można zmienić tyle - ile się tylko zapragnie. Pokonywać niemożliwe. Przesuwać granice w nieskończoność. Nie uda się to jednak...bez chęci, wiary przyjaciół".
Takie piękne słowa zadedykowała mi autorka "Potęgi pozorów"w przesłanym egzemplarzu książki. Chwila refleksji. Nie jest łatwo mówić o problemach ciała i duszy, o rozterkach współczesnego świata, ale Izabella Gądek podjęła to wyzwanie. Stworzyła zbiór interesujących przemyśleń związanych z dylematami otaczającej nas rzeczywistości, których bohaterami są osoby spotykane przez nas w domu, pracy czy na ulicy.
"XXI wiek przyniósł nam życie, któremu wielu z nas nie potrafi sprostać i coraz więcej ludzi wpada w otchłań pokonanych". Ciągle podnosimy sobie poprzeczkę, musimy być wykształceni, piękni, młodzi, szczupli, bogaci... Jaką jednak płacimy za to cenę? Czy pozostajemy sobą, czy przeobrażamy się w otępiałych potworów? Nie liczy się w naszym życiu nic oprócz sukcesu. Nie oglądamy się za siebie, przemy do przodu. Ranimy, tracimy ważne chwile... Kłamstwo i obłuda są powiernikami i wyrocznią. Nastroje i emocje jakim ulegamy mają wpływ na życie nasze i naszych bliskich. Tego doświadczają Xavier, Renata, Leszek i inni bohaterowie "Potęgi pozorów". Trzy rozdziały: "Utrapienia dzieciństwa", "Cienie dorosłości", "Cena wolności" wprowadzają nas w egzystencjalny klimat. Trudności, niebezpieczeństwa - niejedna osoba w spotkaniu z nimi traci marzenia i odchodzi ze spuszczoną głową. Inni przybierają pozycję obronną, niszczą, oszukują. "Tsunami krytyki", "Gra pozorów", "Rozmowa z hańbą". Pozostaje niesmak i pustka.
Dlatego ogromnie ważną rzeczą w życiu jest mieć cel i przyjaciół, którzy pomogą go zrealizować. Wtedy odnajdujemy siebie i cel istnienia. Inaczej toczymy Grę Pozorów.
Książka Izabelli Gądek mówi o potędze otaczającej nas rzeczywistości. Jej elementach składowych: miłości, wierności, oddaniu, wierze, śmierci oraz ich skutkach w naszym codziennym życiu. To sentymentalna podróż po zakamarkach ludzkiej duszy.
To książka, pod wpływem której człowiek zaczyna analizować całe dotychczasowe życie. Ten literacki debiut zasługuje na ogromne uznanie. Autorka pięknie opowiada o dwoistości natury ludzkiej, walce dobra ze złem, ciągłych pokusach, przybieraniu masek. Podkreśla, że nie jest wstydem wołanie o pomoc...
Nie dajmy się ponieść potędze pozorów. Żyjmy zgodnie z naszym sumieniem, tym pierwotnym, niewypaczonym przez obłudę pędzącego świata.
"Wolność, miłość, radość, nadzieja - to Priorytety. Wartości nieograniczone, nieskończone. Nie zabraknie ich nigdy.
Bez marzeń i pragnień jesteśmy puści, dryfujemy bez kontroli. Wegetujemy bez emocji. Ja chcę decydować o swoim szczęściu i mam nadzieję...
...że nie będę w tym sama..."
Za możliwość lektury dziękuję Izabelli Gądek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Pisząc komentarz wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych.