Szkoła latania

"Nazywam się Katarzyna Laska, choć laska ze mnie żadna i od kiedy jestem świadoma swojego wyglądu, nazwisko to traktuję bardziej jako ironię losu. Jak można się nazywać Laska i wyglądać jak pączek, wielki, przerośnięty pączek, na dodatek oblany podwójną warstwą lukru?"

Kasia, młoda 18 letnia dziewczyna przez swoją 107 kilogramową tuszę ma już dość swojego życia. Nigdy nie miała chłopaka,  znajomych, a jej jedyną przyjaciółką jest Zocha, która również nie ma w życiu łatwo. Dziewczyna gnębiona w szkole ucieka od swoich problemów ciągle podjadając i zamykając się w pokoju pełnym książek. 

"Te policzki...A usta? Tylko spójrzcie - jakby jej ktoś tego boluksu wstrzyknął. " :)

W rodzinie, która nie promuje zdrowego stylu życia, a jedynie obżarstwo pełną gębą i rubensowskie kształty dziewczyna nie ma łatwo, a jej jedynym wsparciem jest matka. Katarzyna w końcu przeciwstawia się "kanonowi piękna", który stał się w jej rodzinie niemal tradycją i zwarta i gotowa staje w obliczu wyzwania, chce schudnąć aż 40 kilogramów! 

Początkowo wizyty u terapeutów są niewypałem. Dziewczyna zostaje wyśmiana, obrażana i źle traktowana aż w końcu trafia w ręce ekscentrycznej specjalistki od odchudzania. Treningi, pomiary, dieta oraz odpowiedni stosunek Penelopy pomagają dziewczynie w zaciętej walce ze zbędnymi kilogramami. 

Ale czy to wystarczy? Katarzyna trafia również na grupę wsparcia, zaczyna otwierać się na ludzi, w końcu jest gotowa przeciwstawić się nawet "wychudzonym małpom", których docinki znosiła od dłuższego czasu. 

Czy aby na pewno tylko chęć pozbycia się fałdek i zdobycia pewności siebie motywuje ją do uczęszczania na grupę wsparcia..?

Zdradzę Wam  - nie. 

Przystojny, tajemniczy brunet, o dziwo szczupły w porównaniu do grupowiczów intryguje Kaśkę. 

Tylko czy ktoś taki zwróciłby uwagę na otyłą dziewczynę, gdy na jego szyi wisi niesamowita blondyna rodem z wybiegu?

Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w książce :)

Książkę przeczytałam w jeden wieczór. Nie jest ona zbyt duża objętościowo ( około 270 stron), ale czyta się ją naprawdę szybko.

Kaśka - dziewczyna, która przezwycięża swoje słabości nie jest komiksową superbohaterką, ale zwyczajną dziewczyną, którą możemy utożsamiać z samym sobą. 

"Szkoła latania" to powieść poruszająca problem otyłości, z którym aktualnie boryka się coraz więcej młodzieży. Czy ta przypadłość musi wyobcowywać ludzi ze społeczeństwa? Czy pastwienie się nad osobami z tym problemem jest fair?

Kaśka jako główna bohaterka od razu zyskała moją sympatię, a gdy w końcu przeciwstawiła się chudzielcom byłam z niej dumna. Aż miało się ochotę krzyknąć " Bardzo dobrze Kaśka, tak trzymaj!"

Jak widzicie książka wywarła na mnie mnóstwo pozytywnych emocji.. i tylko pozytywnych. 

To książka, która urzeka przemyślaną fabułą i lekkim językiem, które sprawiały, że ciężko było oderwać się od tej lektury.

"Koniec części 1" - załamało mnie..no bo jak w tak ważnym momencie..treść mogła się urwać? :)

Nie pozostało mi nic innego jak czekanie na kolejny tom, po który sięgnę na pewno. Książka trafiła idealnie w mój wszechstronny gust czytelniczy. 

Zachęcam gorąco do przeczytania :)

Za możliwość niesamowitej, pełnej emocji lektury dziękuję