NIE WYCHODŹ W NOCY!

Never w stanie Kentucky nie jest zwykłym miasteczkiem. To miejsce, w którym żywi i martwi nie mogą zaznać spokoju. Upiorne, ale zarazem dziwne i wręcz przerażające miasteczko, które sławi się budzącym lęk szpitalem psychiatrycznym i przeszłością, której odgrzebywanie nie wróży nic dobrego... 

Forest jest osiemnastoletnią dziewczyną pracującą w tymże szpitalu. Zadziwia swym podejściem do pacjentów. Jak na tak młodą dziewczynę swoich pacjentów darzy ogromną dobrocią i pragnie im pomagać. Mimo że wkłada w swą pracę całe serce, jest ona tylko przepustką do lepszego życia. W ten sposób pragnie zarobić na studia i wyrwać się z tak upiornego miasteczka. Nie wie jednak, że szpital ma swoją mroczną stronę...bardzo mroczną.  Setki pacjentów, kilometry podziemnych tuneli, dzwony na wieży, które rozbrzmiewają w najmniej oczekiwanym momencie, i pewną szafę, skrywającą coś gorszego niż wszyscy przepuszczają... 

"Wiedziałam, że pani Sally jest chora, że słyszy głosy i rozmawiała z tym zdjęciem na długo, zanim przyszłam na świat. Słyszałam historie o jej małżeństwie, o dzieciach i o tym, jak po urodzeniu ostatniego z nich zgubiła piątą klepkę i zaczęła biegać nago po ulicach, wykrzykując coś o strzygoniach i tamtej stronie, słuchając głosów, których nikt poza nią nie słyszał".

Pewnej nocy Forest zauważa małżonka jednej z pacjentek. Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby żył... Co jest z nią nie tak, że widzi zmarłych? Przez to wydarzenie zupełnie traci poczucie czasu i rzeczywistości. Opowieści pacjentów, personelu, mieszkańców miasta stają się rzeczywiste.

Forest nie króluje, u jej boku pojawiają się dwaj inni bohaterowie. Darek, który wraz z resztą rodziny nosi na sobie piętno wydarzeń z przeszłości oraz Levi - postać niezwykle tajemnicza, dziwna, z mocą i  talentem do przeprowadzania dusz w inny świat. Losy bohaterów skrzyżują się, a oni sami będą musieli stawić czoła największym lękom, by uwolnić miasteczko od złej mocy. 


Po Susan Vaught, będącej autorką kilkunastu popularnych książek dla młodzieży spodziewałam się o wiele, wiele więcej. "Szaleństwo" uważam za książkę z ogromnym potencjałem, niestety niezbyt dobrze wykorzystanym. Wszyscy kochamy opowieści z dreszczykiem, a horrory rozgrywające się w szpitalu psychiatrycznym są jednymi z najbardziej pożądanych przez odbiorców zaraz przy nawiedzonych domach. W trakcie czytania kilka razy przeszły mi ciarki po plecach. Stało się to jednak zaledwie kilka razy, a nie tego oczekiwałam. Wydaje mi się, że w książce zabrakło również typowego klimatu psychiatryka. Książka młodzieżowa z predyspozycjami na fajną, lekką powieść grozy okazała się bajką dla większych dzieci. Rozczarowała mnie pod kątem swojej "straszności", zaś jako bajka wciągnęła mnie, nie powiem. Fabuła nie była banalna, przemyślana i nie będę kwestionować tego co wymyśliła sobie autorka. Do bohaterów również nie mogę się przyczepić. Intrygujący, tajemniczy, ale przede wszystkim przerażeni. No bo kto z nas by nie był...? Ale mimo tego zdolni do walki ze złem. 

Podsumowując... co było najstraszniejsze w tej książce? Okładka. Osoba, która się tym zajmowała wykonała świetną robotę. W końcu to jej udało się mnie oszukać w sprawie treści. Nieładnie! :) 

Jeśli lubicie książki, w których groza nie jest na wysokim poziomie, a strach jest rozsądnie dawkowany to książka dla was. Zapewniam również lekką, przyjemną historię na wieczór - zróbcie sobie klimat, którego trochę zabrakło. Nie było jednak koszmarnie, nie było nawet źle, było dobrze! Tylko kolejny raz nie było tego, czego oczekiwałam...

Za możliwość lektury dziękuję 

                             KSIĄŻKĘ W DOBREJ CENIE KUPICIE TUTAJ