(NIE)KSIĄŻKOWA SESJA ZDJĘCIOWA - EDYCJA II

"Zabici leżą porzuceni, rozchodzi się zaduch z ich trupów; od krwi ich rozmiękły góry..."
(Księga Izajasza, 34,3)

"I piękno będzie strącone i zdeptane, i zaduszą się prorocy pragnący ogłosić swe proroctwa, albowiem dzień który nadchodzi, będzie czarniejszy od ich najstraszliwszych lęków, a to, co ujrzą wypali im umysły."

Dmitry Glukhovsky – Metro 2033

 

 

" Teraz był dziwnym tworem, mutantem postspołecznym ,hybrydą utraconej bezpowrotnie przeszłości i nowego człowieka , który z gracza strzelającego do renderowanych nazistów przedzierzgnął się we współczesnego wojownika, kosyniera z kałasznikowem, broniącego ocalałej garstki ludzi przed tym, co lęgło się z pustki jaka po ludziach została, z promieniowania
i ze skażenia biologicznego na powierzchni miasta."

 Bartek Biedrzycki "Stacja: Nowy świat"

"Teraz jest tu wyłącznie sadza i zgliszcza i tylko plastikowe torebki szybują nad czarną pustynią. Kiedy wreszcie wszyscy pozdychamy - a daję ludzkości najwyżej jakieś dwieście lat - białe torebki jeszcze przez kilka stuleci będą unosić się nad ziemią. Być może wszystko, co pozostanie po naszej cywilizacji, po naszym świecie - to te torebki, nasze niepodlegające rozkładowi ekskrementy. Najlepszy nagrobek dla nas, miernot."

Dmitry Glukhovsky – Metro 2033

"W mieście nie było wron , nie było psów ani szczurów. Domy stały wyschnięte. Ruszał się tylko wiatr, cała reszta już dawno skamieniała. Terkotał dozymetr , dla Artema niczym osobiste wsteczne odliczanie. Losza milczał, jakby połknął własny język. Wokół panowała martwota."

Dmitry Glukhovsky - Metro 2035

"Boże, jaki piękny świat zniszczyliśmy..."

Dmitry Glukhovsky - Metro 2033